Άλλη μια νομική δικαίωσή μου, επί της διαδικασίας.
Διότι δεν αρκούν οι εκτιμήσεις των διεθνών σχέσεων, χωρίς νομική βάση/ γνώση.
Πρωτίστως απαιτείται νομική αξιολόγηση.
Έλεγα από το 2019, πως το Τουρκολιβυκό μνημόνιο ( με τα παραρτήματα/ παρακολουθήματά του) δεν είναι άκυρο , αλλά ακυρώσιμο , έως ότου ακυρωθεί, είτε από πλευράς Τουρκίας ( δεν θα το έκανε) , είτε από πλευράς Λιβύης, είτε από τρίτον θιγόμενο από αυτό ( Ελλάδα).
Αρμόδια ήταν/ είναι, τα κατά τόπον δικαστήρια της Λιβύης ( τόπος συνάψεως της συμφωνίας/ συμβάσεως ) , ή/ και τα διεθνή σε περίπτωση εμπλοκής τριών και πλέον χωρών αντιδίκων ( Λιβύη, Τουρκία, Ελλάδα, Αίγυπτος , βλ. περίπτωση έννομου συμφέροντος Ελλάδας).

Όμως δικαίωμα Προσφυγής κατά του εν λόγω μνημονίου είχαν/ έχουν και φυσικά πρόσωπα, που ως πολίτες της Λιβύης, θεωρούν πως θίγονται τα συμφέροντα της χώρας τους ( Λεόντιος συμφωνία υπέρ Τουρκίας) και κατ’ επέκταση τα δικά τους.
Γι αυτό 5 Λίβυοι δικηγόροι κατέθεσαν ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου στη Λιβύη, Προσφυγή ακύρωσης του μνημονίου.
Η άσκηση/ κατάθεση Προσφυγής, δεν αρκεί. Απαιτείται και Ανακοπή κατά του μνημονίου , έως της εκδόσεως αποφάσεως επί της Προσφυγής .
Ομοίως η άσκηση Ανακοπής δεν αρκεί . Απαιτείται και Αναστολή , έως της εκδόσεως αποφάσεως επί της Ανακοπής .
Την δε ώρα της κατάθεσης των άνω δικογράφων απαιτείται και η λήψη προσωρινής διαταγής.
Όλα αυτά τα έγραφα/ έλεγα εδώ και μήνες .
Σήμερα λοιπόν διάβασα ως είδηση πως έγινε δεκτή η αίτηση Αναστολής του μνημονίου.
Είναι το 1ο βήμα για την πιθανολόγηση ευδοκίμησης της Προσφυγής και της ακύρωσης του μνημονίου, κάποια στιγμή.
Σαφώς η Τουρκία δεν θα μείνει αδρανής , αφού δικαιούται να παρασταθεί κατά την εκδίκαση της Προσφυγής ακύρωσης του μνημονίου, θέτοντας αντιρρήσεις , ή / και να ζητήσει αποζημίωση διαφυγόντων κερδών , που θα είχε, εάν εφαρμοζόταν το μνημόνιο.
Σε κάθε περίπτωση η Τουρκία μπορεί να προσφύγει και σε διεθνή δικαστήρια, όταν εξαντληθούν τα Λιβυκά ένδικα μέσα.