Τα θανατηφόρα πλήγματα (κομψή έκφραση για τις δολοφονίες) με drones ξεκίνησαν από την κυβέρνηση Μπους και αυξήθηκαν κατά την πρώτη θητεία του Ομπάμα. Η πρακτική αυτή προκάλεσε πολιτικές και νομικές μάχες, επειδή πλήγματα με πυραύλους που εκτόξευσαν drones σκότωσαν αμάχους. Το 2011, μάλιστα, έγινε χωρίς δίκη σκόπιμη δολοφονία ενός Αμερικανού πολίτη ύποπτου για τρομοκρατία, του Anwar Awlaki. Έκτοτε η τακτική αυτή έχει γίνει ρουτίνα. Οι Αμερικανοί έχουν πραγματοποιήσει 14.040 πλήγματα στις οποίες έχουν σκοτωθεί –κατά τις πλέον συντηρητικές εκτιμήσεις– μεταξύ 8.858 και 16.901 άτομα, εκ των οποίων 910-2200 άμαχοι και 283-454 παιδιά.
Εκτός των ΗΠΑ την ίδια τακτική χρησιμοποιούν και άλλες χώρες, αλλά καμία δεν έχει αναπτύξει σε τέτοιο βαθμό τα εξοπλισμένα drones-δολοφόνους. Ακόμη και στην Συρία, οι Ρώσοι χρησιμοποιούν drones για αναγνώριση στόχων, οι οποίοι μετά γίνονται στόχος για επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων ή συμβατικών πληγμάτων αεροπορίας και πυροβολικού.
Η Τουρκία κομπορρημονούσε για την δολοφονία στελεχών του ΡΚΚ με drones, αλλά αυτό αποδείχτηκε αβάσιμο, ή προϊόν συγκυρίας. Έγινε σε επιχειρήσεις στις οποίες λάμβαναν μέρος και drones. Το μόνο κράτος, εκτός των ΗΠΑ, που χρησιμοποιεί επιτυχώς drones-δολοφόνους είναι το Ισραήλ. Η τακτική αυτή, πάντως, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, δημιουργώντας ένα εξόχως αμφιλεγόμενο ζήτημα.
Η συνεχεια του αρθρου εδω
Oxtapus 