*Οι εταιρίες συστημάτων ασφαλείας, διαρρήκτες χρησιμοποιούν για να δοκιμάσουν την ασφάλεια των συστημάτων τους!Εξαρτάται πως αξιοποιείς την εμπειρία και τις γνώσεις ενός ατόμου!Τι δεν καταλαβαίνετε;
Ο πολυσυζητημένος σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, Νίκος Καρανίκας, επανήλθε τελευταία στη δημοσιότητα. Για την ακρίβεια, τον επανέφερε με θετική δήλωσή του ο Άδωνις Γεωργιάδης. Ακολούθησε η τηλεοπτική συνέντευξή του στον Αντώνη Σρόιτερ, στον Alpha, όπου ήταν “χείμαρρος”, μιλώντας για όλα: για τις σχέσεις του με τον Τσίπρα, την φυλάκισή του ως αντιρρησίας συνείδησης, ακόμα και για τα ναρκωτικά, δηλώνοντας πως έχει δοκιμάσει κοκαΐνη και ηρωίνη, με «ασφαλή τρόπο»!
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Θάνος Πλεύρης χαρακτήρισε «απαράδεκτη και επικίνδυνη» την τοποθέτηση του Καρανίκα, ζητώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ να την καταδικάσει. «Δηλαδή τι κάνετε εκεί στην Αριστερά; Δίνετε το μήνυμα στο κόσμο ότι μπορεί να δοκιμάζει ναρκωτικά για να δει τις συνέπειες; Περίμενα να υπάρξει ανακοίνωση από τον ΣΥΡΙΖΑ που θα καταδικάζει αυτές τις δηλώσεις», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Όπως προαναφέραμε, το όνομα του Καρανίκα ήρθε και πάλι στο προσκήνιο με αφορμή τα εύσημα που του έδωσε ο υπουργός Ανάπτυξης για την στάση του υπέρ της φαρμακευτικής κάνναβης. Ο Γεωργιάδης έκανε δημοσίως αυτοκριτική για την σκληρή στάση που είχε κρατήσει η ΝΔ ως αντιπολίτευση, στην τότε κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος δεν περίμενε ποτέ ότι θα τον έπαιρνε τηλέφωνο για συγχαρητήρια ο Άδωνις Γεωργιάδης, λέγοντας χαρακτηριστικά «τον κατάλαβα από την φωνή»!
Ο Καρανίκας ήταν αγαπημένος στόχος της ΝΔ, των social media και των ΜΜΕ. Λίγο πριν το διορισμό του, ο ίδιος ο Τσίπρας –ενώπιον ενός κοινού τους φίλου– τον είχε προειδοποιήσει: «ετοιμάσου να σε ξεσκίσουν». Όπερ και εγένετο. Το ιδιότυπο βιογραφικό, αλλά και το διαδικτυακό αποτύπωμα του πρώην πρωθυπουργικού συμβούλου, άλλωστε, προσφέρεται. Όταν κατά καιρούς ο Καρανίκας προκαλούσε με καμώματά του δημόσιες αντιδράσεις, ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος απαντούσε ότι οι «απόψεις που εκφράζονται από τον σύμβουλο είναι προσωπικές».
Ξεπέρασε τα όρια
Η ασυλία που ο Τσίπρας, ως πρωθυπουργός, παρείχε στο φιλαράκι του δεν κλονίστηκε. Κι αυτό, παρότι πολλοί του έλεγαν πως «ο Καρανίκας μας κοστίζει πολιτικά» και πως αυτό «είναι μεγάλη πολυτέλεια σε δύσκολους για την κυβέρνηση καιρούς». Όταν ο Τσίπρας άκουγε τέτοια σχόλια, συνήθιζε να απαντάει χαμογελώντας: «μα έτσι ήταν πάντα ο Καρανίκ (υποκοριστικό του). Τώρα θα αλλάξει;» Εξάλλου, ο ίδιος δεν δίσταζε να τον υπερασπίζεται δημόσια από το βήμα της Βουλής, διερωτώμενος: «Τι έχετε μαζί του; Οι συνεργάτες μου είναι άνθρωποι του λαού».
Ένα από τα τουίτ του πολύχρωμου πρώην σερβιτόρου, πρώην πρωθυπουργικού συμβούλου «στα τσακίδια Eldorando» είχε σπάσει την παράδοση. Το τάιμινγκ, άλλωστε, ήταν ιδιαίτερα ατυχές. Την ώρα που ο Τσίπρας προσπαθούσε να προσελκύσει επενδύσεις, ο Καρανίκας λειτούργησε σαν ζωντανή διάψευση. Η αντιπολίτευση και τα Μίντια είχαν επιχείρημα. Η δυσαρέσκεια είχε μεταφερθεί στον Καρανίκα, ο οποίος “τα χρειάστηκε” και διέγραψε την επίμαχη ανάρτηση. Αυτή, όμως, είχε ήδη προλάβει να κυκλοφορήσει!
Πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν επικροτήσει το τουίτ. Η ανάρτηση είχε λειτουργήσει σαν σάλπισμα, προκαλώντας ντόμινο. Ο Καρανίκας είχε δημιουργήσει πολιτικό πονοκέφαλο στον Τσίπρα και γι’ αυτό είχε κινδυνέψει τότε να τον μετακινήσουν. Τελικά την είχε γλυτώσει με αυστηρές συστάσεις για περιορισμό του αυθορμητισμού του.
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές
Η πραγματικότητα είναι ότι ο τίτλος “σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού” δεν ανταποκρινόταν στα καθήκοντά του. «Ο Νίκος είναι ευγενικός. Έρχεται κάθε μέρα με το ταπεράκι του και τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνάει στο γραφείο του στη Βουλή. Όταν θα πεταχτεί έξω στο κέντρο, είναι συνήθως μόνος του. Όταν έχει γιορτή ή γενέθλια πάντα φέρνει σοκολατάκια και τα κερνάει στο καφενείο, αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι ο εγκέφαλος του στρατηγικού σχεδιασμού της κυβέρνησης!», έλεγε τότε πηγή που είχε εικόνα.
Για την ακρίβεια, στις αρμοδιότητες με τις οποίες είχε επιφορτιστεί ήταν να μεταφέρει βουλευτικά αιτήματα στου Μαξίμου και τούμπαλιν, να πηγαίνει φακέλους από το Μαξίμου στη Βουλή και τούμπαλιν, να ασχολείται με τις μετακινήσεις του Τσίπρα και να αναλαμβάνει κάποιες ειδικές αποστολές στην συμπρωτεύουσα. Τότε μεγαλουργούσε. Ήταν στο στοιχείο του να κανονίζει πού θα καθίσει ποιος, να χειρίζεται τα τοπικά στελέχη, να δίνει το πρόσταγμα για το πότε θα φύγουν, να βγάζει selfies με υπουργούς, βουλευτές, γενικούς γραμματείς, στελέχη της Νεολαίας, να μεταφέρει μηνύματα και να κανονίζει ποιος θα δει τον πρωθυπουργό και πότε.
Ο Καρανίκας ήταν ανέκαθεν συμπαθής στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξεχώρισε ποτέ για την θεωρητική του κατάρτιση ή τον ηγετικό του βηματισμό. Η λαϊκή καταγωγή του, όμως, η αφοσίωσή του και οι καλές του προθέσεις αρκούσαν για να είναι αγαπητός. «Έχει ήθος και συνέπεια», συνήθιζαν να λένε μέχρι που η άνοδός του στις παρυφές της εξουσίας και η φασαριόζική δημόσια στάση του είχε ενοχλήσει πολλούς.
Τρολάρισμα για τη νεολαία
«Μα πόσο Καρανίκας είσαι;» «Αυτά που λες είναι τελείως καρανίκες», είναι κάποιες από τις φράσεις που είχαν τότε εμπλουτίσει τη νεανική αργκό. Εξάλλου, κάθε γενιά έχει και δικούς της κώδικες επικοινωνίας. Οι έφηβοι και οι νέοι αφήνουν αχαλίνωτη την φαντασία τους, παίζοντας με τις λέξεις και τα πρόσωπα των καιρών. Έτσι γεννιέται μία νέα φρασεολογία που κατακλύζει τα σχολεία και τις πλατείες.
Ο Καρανίκας, ένας σύμβουλος που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα παρέμενε άγνωστος στο ευρύ κοινό, αναδείχθηκε εκείνη την εποχή σε persona, κυριαρχώντας σαν τρολάρισμα στα σόσιαλ μίντια. Ήταν κάτι σαν φιγούρα που συγκέντρωνε στερεότυπα της εποχής και μάλιστα διογκωμένα, όπως ακριβώς οι επινοημένοι χαρακτήρες της σάτιρας. Οι υποστηρικτές του μιλούσαν για στοχοποίηση ενός αυθόρμητου λαϊκού ανθρώπου. Κατά άλλους, ήταν αντιπροσωπευτικό δείγμα πολιτικής και ηθικής κατάπτωσης. Έχει ταυτιστεί με την αναξιοκρατία, τη ρηχή σκέψη, την έλλειψη προσόντων και την ψύχωσή του για την Ελένη Μενεγάκη. Ήξερε να πετάει που και που και έναν Ταρκόφσκι για ξεκάρφωμα!
Ενώ ο Καρανίκας είχε αποτελέσει talk of the town, ελάχιστα ήταν γνωστά για το πρόσωπό του. Πόσοι γνωρίζουν ότι υπήρξε και επίδοξος ποιητής; Ιδού η απόδειξη: «Εσύ το ήξερες ότι μαζί με τη γη γυρίζουμε και εμείς; Εγώ το έμαθα όταν γύρισε το κεφάλι της σαν ξένη, ενώ την προηγούμενη φιλιόμασταν με τα κορμιά… Βλέπω στυλό, μου ανοίγει η όρεξη σκέψεις χαράζω. Απλώνω σεντόνι σελίδες να τυλιχτείς να τεντωθώ. Ύπνος σε πήρε και στυλό ελεύθερο, πρόκληση… Ανεξίτηλη μελάνη σε βράση για να χυθεί…Τί κοιτάς; Κοίτα! Τα μάτια σου, όμως, στα δάχτυλα βάλτα. Άνοιξες τα μάτια, έκλεισες τα αυτιά, στα πόδια ένστικτο στα χέρια η γνώση κι έφτασες στον κήπο των ηδονών».
Οι παραπάνω στίχοι αποτελούν απάνθισμα των ποιητικών πονημάτων του. Μπορεί να μην αποδεικνύουν ότι είναι ο Ρεμπώ της γενιάς του, το νόθο αιγαιοπελαγίτικο απόκτημα του Ελύτη, ή ο επίδοξος Μπουκόφσκι των Εξαρχείων. Αποτυπώνουν, όμως, ένα σκίρτημα που τον χαρακτήριζε από τα πρώτα του βήματα.
Από τον Γιδά στη Λάρισα
Γεννήθηκε το 1969 και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, που παλαιότερα έφερε το άκομψο όνομα Γιδάς. Ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας Γιώργος Ιωάννου έχει επαρκώς και με ευστοχία χλευάσει την όψιμη πρόθεση των κατοίκων της εν λόγω κωμόπολης να ξεχαστεί η ονομασία Γιδάς. Εκεί πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια, παιδί φτωχής οικογένειας.
Μέτριος μαθητής και ατίθασος είχε ανάγκη να είναι αποδεκτός. Στην προσπάθειά του αυτή υιοθέτησε τον ρόλο του κλόουν της τάξης. Όσο μεγάλωνε δημιουργούσε κλίκες. Συμμαθητές του τον θυμούνται να ασκεί μπούλινγκ στους υπόλοιπους και να ταλαιπωρεί τους καθηγητές. Ανέκαθεν είχε στενή σχέση με την αδελφή του. Αυτή ήταν, άλλωστε, που τον μύησε στην Αριστερά. Η ίδια πολιτικοποιήθηκε στο τεχνικό επαγγελματικό λύκειο.
Η σχέση τους έγινε ακόμα πιο στενή όταν συνυπήρξαν στη Λάρισα, όπου σπούδαζαν στα ΤΕΙ. Ο Νίκος στην σχολή τουριστικών επαγγελμάτων, δεν ξεχώρισε για τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις, ούτε για τις φιλοδοξίες του. Παρ’ όλα αυτά έγινε γνωστός στον φοιτητόκοσμο. Ήταν πλακατζής, ξημεροβραδιαζόταν στα καφέ και στα μπαρ, στα οποία και περιστασιακά εργαζόταν.
“Χαβαλέ γραβάτα”
Είχε νοικιάσει μία γκαρσονιέρα, η οποία πήρε μυθικές διαστάσεις, καθώς αποτελούσε το ερωτικό καταφύγιο παθιασμένων φίλων. Ο Καρανίκας γενναιόδωρα διέθετε τον προσωπικό χώρο του στα φιλικά ζευγαράκια που του τον ζητούσαν. Παράλληλα, οργάνωνε προβολές ταινιών για ανήσυχους φοιτητές που επιθυμούσαν να μυηθούν στα μυστικά του έρωτα, καθώς διέθετε πλούσια συλλογή από ακατάλληλες για ανηλίκους βιντεοκασέτες.
Στις φοιτητικές εκλογές κατέβηκε με δικό του συνδυασμό με τίτλο “Χαβαλέ Γραβάτα”! Προς μεγάλη απογοήτευση των άλλων αριστερών παρατάξεων, έλαβε το εντυπωσιακό ποσοστό του 7%. Λίγα χρόνια αργότερα μετακόμισε με την αδελφή του στη Θεσσαλονίκη. Επιβίωνε δουλεύοντας κυρίως σε δύο μπαράκια στην οδό Καρόλου Ντην, δίπλα στην Τσιμισκή. Το ένα, το “Στρέτο” ήταν στέκι αριστερών και το άλλο ήταν το “Γαζιά”. Εκεί περνούσε όλη του την ημέρα, κάτι μεταξύ υπαλλήλου και υιοθετημένου των ιδιοκτητών.
«Ο Νίκος ήταν πάντα εκεί σε σημείο που πίστευα ότι ίσως κοιμάται και εκεί. Έπινε πολύ, ήταν φανατικός χρήστης της κάνναβης και γενικά ήταν ένας καλόκαρδος μποέμ τύπος ψιλοχαμένος και άφραγκος. Την περίοδο εκείνη από τα λεγόμενά του πίστευα ότι ήταν αναρχικός για να πω την αλήθεια», θυμάται θαμώνας του μαγαζιού, προσθέτοντας: «Εκείνη την περίοδο η ενασχόλησή του με τις ουσίες ήταν ο βασικός λόγος ύπαρξής του. Θυμάμαι ότι έπινε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και μάλιστα είχε ανακαλύψει και διάφορα κόλπα για να εντείνει την επιρροή και μίλαγε μία αργκό του δρόμου: δικέ μου, φίλε, σπάσε, η φάση δεν λέει και άλλα παρόμοια».
Η γνωριμία με τον Αλέξη
Η περίοδος της Θεσσαλονίκης ήταν κομβική. Εκεί γνώρισε τον Τσίπρα. Ήταν αδέσποτος στον χώρο της άκρας Αριστεράς και φλέρταρε με την αναρχία. Είχε αρθρογραφήσει στο Indymedia και είχε συμμετάσχει σε αντιεξουσιαστικές πορείες. «Θυμάμαι το Νίκο να κυκλοφορεί στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, γιατί σε δύο δρόμους σύχναζε, φορώντας πλαστικές παντόφλες, ακόμα και αργά το Φθινόπωρο. Δεν θα ξεχάσω, μάλιστα, ότι είχε μία συνήθεια να μην κόβει τα νύχια των ποδιών του. Η εμφάνισή του γενικά παρέπεμπε σε άστεγο. Αποτελούσε μία ανεξάρτητη περσόνα, λίγο ακραία, λίγο ρεμπεσκέδικη».
Στον ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά μπαίνει λόγω της φιλίας του με τον Τσίπρα. Αυτός τον έφερε στην παρέα της Αθήνας, της οποίας ηγείτο και της οποίας ο Καρανίκας έγινε μέλος. «Ο Νίκος ήταν για τον Αλέξη φιλαράκι. Πέρναγε καλά μαζί του. Αυτός ήταν που τον επέβαλε. Κανένας δεν έφερε, όμως, αντίρρηση γιατί όταν ήταν στην παρέα ο Νίκος, όλοι πέφταμε κάτω από τα γέλια».
Ο Καρανίκας πάντα προέτρεπε τον Τσίπρα να αναλάβει ηγετικό ρόλο. Γι’ αυτό ήταν ειλικρινής η δήλωσή του στο δίκτυο BBC κάποια χρόνια αργότερα, όταν είχε συστηθεί ως κολλητός φίλος του Αλέξη: «Αν και ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι ο Αλέξης ήταν ηγέτης, χρειάστηκε κάποια ενθάρρυνση και από εμάς για να βγει μπροστά και να αναλάβει το τιμόνι. Δεν είχε ίχνος πείνας για εξουσία».
Στην Αθήνα ακολουθούσε κατά πόδας τον Τσίπρα και την παρέα. Κανείς δεν θεωρούσε ότι είχε πολιτικό βάρος. Σιγά-σιγά, όμως, μετατράπηκε σε άτομο της απολύτου εμπιστοσύνης του Τσίπρα και ήρθε πολύ κοντά και με τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Ο δεσμός συνεχίστηκε και μετά την άνοδο του Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Η αδελφή του, όμως, ήταν αυτή που προέβαλε αξιώσεις από το κόμμα. Αυτή ήταν που διεκδικούσε ρόλο. Πρωτοστατούσε, μάλιστα, στις περισσότερες επιθέσεις μέσω Τουίτερ με το ψευδώνυμο xanthk.
Ο Αγγελάκας τραγούδησε γι’ αυτόν
Οι μετοχές του Νίκου στην Αριστερά ανέβηκαν μετά και τη δεύτερη σύλληψή του, εξαιτίας της άρνησής του να υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία του. Είχε συλληφθεί ως αντιρρησίας συνείδησης τον Αύγουστο 1995 κι είχε καταδικαστεί πρωτόδικα τον Οκτώβριο του ίδιου έτους σε φυλάκιση τεσσάρων ετών, η οποία μειώθηκε από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο σε ένα έτος με τριετή αναστολή.
Στη διάρκεια της φυλάκισής του είχε υιοθετηθεί ως κρατούμενος συνείδησης από τη Διεθνή Αμνηστία, ενώ είχε αναπτυχθεί κίνημα συμπαράστασης. Αναδεικνύεται σε σελέμπριτι του εξωκοινοβουλευτικού χώρου με το ροκ συγκρότημα “Τρύπες” να δίνουν συναυλία συμπαράστασης. Ο «Νίκος Καρανίκας που είναι σήμερα εδώ παραδίπλα κρατούμενος και απόψε θα τραγουδήσουμε γι’ αυτόν», αναγγέλλει από το μικρόφωνο ο Γιάννης Αγγελάκας και το πλήθος χειροκροτεί.
Αν και ο ίδιος το έφερε ως τιμητικό παράσημο για πολλά χρόνια, κάποτε ξεθώριασε. Το πρωί της 20ης Φεβρουαρίου του 2013, όμως, ξαναήρθε στο προσκήνιο, όταν η αστυνομία τον συλλαμβάνει για δεύτερη φορά. «Ήρθαν στο σπίτι νωρίς το πρωί δύο άντρες της Ασφάλειας, άνοιξε η αδερφή μου, είπαν πως πρέπει να με πάνε στο τμήμα, ενώ μίλησαν για σύλληψη. Δεν θα έφευγαν, αυτό το διευκρίνισαν. Το κακό είναι ότι φιλοξενούσαμε τη μητέρα μας εκείνη την ημέρα, η οποία έχει πρόβλημα καρδιάς και δεν θέλαμε να δείξουμε την σοβαρότητα της κατάστασης. Ακολουθήσαμε με την αδερφή μου τους δύο άντρες στο αστυνομικό τμήμα, ήρθε ο δικηγόρος και υπογράψαμε τη σύλληψη. Από εκεί με παρέδωσαν στη στρατονομία που περίμενε στο Στρατοδικείο».
Το τμήμα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση. Συνήγορός του ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Έδωσε συνεντεύξεις και αρκετός κόσμος συγκεντρώθηκε έξω από το στρατοδικείο σε ένδειξη συμπαράστασης. «Δεν υπηρέτησα τον ελληνικό στρατό καθαρά για θέμα ιδεολογίας. Δεν είχα βρει κανέναν απολύτως λόγος να το κάνω. Κι άλλωστε τι να υπηρετήσω; Έναν στρατό που υπηρετεί μονάχα τους κυρίαρχους; Έναν στρατό χωρίς ιδανικά; Να προστατεύσω τι; Αν ζούσα σε μια χώρα που πίστευε σε υψηλά ιδανικά, σε μια Πολιτεία οργανωμένη με σωστή και γερή παιδεία και υγεία, που δεν περιόριζε τα δημόσια αγαθά, τότε ναι, θα υπηρετούσα ευχαρίστως».
Με κοστούμια στο Κολωνάκι
Λίγα μόνο χρόνια μετά την δήλωση αυτή υπέγραψε τον διορισμό του ως προωθυπουργικός σύμβουλος. Από την μετακόμισή του, όμως, στο Κλεινόν Άστυ έχουν αλλάξει πολλά. Αρχικά, τα είχε λιγάκι χαμένα. Κινείτο μεταξύ του διαμερίσματός του στο κέντρο, του Μαξίμου και της Βουλής. Έβγαινε μόνο με συντρόφους σε κάποια μπαράκια. Απέφευγε τα πολλά με όποιον δεν είχε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σπάνιες ήταν οι αναρτήσεις του στα σόσιαλ μίντια.
Σταδιακά, εγκλιματίστηκε και ξεθάρρεψε. Αγόρασε δεύτερο κινητό και δέχτηκε συμβουλές για το ντρες κόουντ του. Αγόρασε κοστούμια, έκανε στέκι του το Κολωνάκι και απέκτησε αγαπημένο καφέ. Αποφάσισε να πάρει σοβαρά τον ρόλο του. Άρχισε να κάνει πολιτικές παρεμβάσεις, αρθρογραφώντας στην Αυγή και στο Left. Εξηγούσε γιατί οι αριστεροί διαφέρουν από τους δεξιούς. Η μετάλλαξή του ήταν εμφανής στο πάρτι γενεθλίων που οργάνωσε για τα 48 του χρόνια στη Θεσσαλονίκη.
Επέλεξε μια δροσερή ταράτσα με θέα τον Θερμαϊκό. Το ποτό επιλογής του ήταν τα κοκτέιλ και όταν ήλθε η ώρα της τούρτας ο Νίκος παραπονέθηκε ότι δεν βρέθηκε κανείς να αποτυπώσει τη στιγμή. «Πάει χάλασε και αυτός», είχε σχολιάσει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ για να καταλήξει: «Έλεγε ο παππούς μου, μην μπει μεγάλη ιδέα σε μικρό κεφάλι»… Αυτά για τότε, γιατί τώρα ο Καρανίκας κάνει μπίζνες με αυτό που πάντα αγαπούσε, με την κάνναβη, την φαρμακευτική αυτή τη φορά.
*(Δικό μας το σχόλιο…)
Oxtapus 