Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ*
Πολλές συζητήσεις λαμβάνουν χώρα γύρω από τον «καταγγελιτικό λόγο» κρατών-μελών που αφορούν στη δημιουργία του ελληνικού χρέους, στο «ανεύθυνο» των κρατών-μελών για τη δημιουργία του ελληνικού χρέους και στο ότι πλήττονται οι λαοί της Ένωσης για να εξυπηρετούν τον υπερχρεωμένο λαό της Ελλάδας.
Επίσης σαν μην υφίσταται συνέχεια νομιμοποίησης, μέλη της Επιτροπής απευθύνονται προς τον Ελληνικό λαό από καθέδρας ως εάν να υπάρχει το ανεύθυνο της Επιτροπής (διαχρονικά) για την απόκρημνη κατάσταση που έχει περιέλθει η Ελληνική κοινωνία. Δεν αναφέρομαι δε ιδιαιτέρως (με το κείμενό μου αυτό) στα μνημόνια και στις επαχθέστατες δανειακές συμβάσεις. Αυτά αποτελούν άλλης τάξης ζήτημα που επιδεινώνουν τις ευθύνες της Επιτροπής και των κρατών-μελών, ως μελών του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ασφαλώς τα ενταύθα αναφερόμενα επουδενί απαλλάσσουν ή αμβλύνουν τις τεράστιες ευθύνες του εγχώριου πολιτικού προσωπικού (και κάθε άλλου εμπλεκόμενου) που υπηρέτησε και εξακολουθεί να υπηρετεί τη δημιουργία και αναπαραγωγή του χρέους…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.005 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 