Του Δημήτρη Τρίμη
Μετά το ξέσπασμα της κρίσης, δηλαδή όταν η χώρα χρεοκόπησε και μπήκε σε εφαρμογή η λιτότητα με τα μνημόνια (ΔΝΤ – Ε.Ε. και ΕΚΤ), ήθελα να βρω χρόνο να ερευνήσω το πριν και το μετά, όπως μας το παρουσίαζαν οι ειδήμονες στην οικονομία, στην πολιτική, στα υπουργεία, στις τράπεζες, στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στους διεθνείς οργανισμούς. Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι οι ίδιοι που έφτασαν τη χώρα στην υπερχρέωση, στα μνημόνια και στην κοινωνική αποσύνθεση, συνεχίζουν να καθοδηγούν και να διευθύνουν τη… διάσωση της χώρας, ήταν και ότι και τότε και τώρα ήταν προσωπικά πλούσιοι και οι ίδιοι. Τόσο πλούσιοι με τις αστρονομικές αμοιβές τους και τα μπόνους τους από τις… επιδόσεις της οικονομίας και των τραπεζικών και επιχειρηματικών κερδών, που φυσικά δεν είχαν κανένα λόγο να «κινδυνολογήσουν», όπως (λίγοι, δυστυχώς) άλλοι στην Αριστερά και στην ακαδημαϊκή κοινότητα, οι οποίοι έβλεπαν τη φούσκα έτοιμη να σκάσει…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 376 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 