Της Εφης Γιαννοπούλου & του Θεόφιλου Τραμπούλη
Πίσω από το λόγο για την ηθική της φιλανθρωπίας, την καινοτομία και την αποτελεσματικότητα του ιδιωτικού έναντι του δημόσιου τομέα ή τις δίκαιες καταγγελίες της ανεπάρκειας και της αδιαφορίας του κράτους, συγκαλύπτεται μια νέα πραγματικότητα στο χώρο του πολιτισμού και συσκοτίζεται η ανάδυση νέων σχέσεων και συμφερόντων.
Αναφερθήκαμε στα προηγούμενα κείμενα για τον π0λιτισμό των ιδρυμάτων (εδώ και εδώ) στην ανάδειξη συγκεκριμένων ιδιωτικών ιδρυμάτων σε κεντρικούς παίκτες του πολιτιστικού πεδίου, εστιάζοντας στις παράλληλες παρεμβάσεις τους στον δημόσιο χώρο, που αλλάζουν τη γεωγραφία της πόλης προοικονομώντας ευρύτερες μεταβολές, στις ανισοβαρείς σχέσεις τους με τις δημόσιες πολιτικές ενός κράτους που, υπό το βάρος της δημοσιονομικής κρίσης (ή με πρόσχημα αυτήν), αποσύρεται ακόμα και από συμβατικές υποχρεώσεις του, καθώς και στο είδος των μορφών που προκρίνουν διαμορφώνοντας την ταυτότητά τους. Στο τρίτο αυτό κείμενο θα μας απασχολήσει ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται αυτές…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.158 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 