Παρατηρήσεις για τις βαθύτερες αιτίες εκτόξευσης και στασιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ και τη σχέση αριστεράς και εξωτερικής πολιτικής (*)

αἰέν ἀριστεύειν

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αν έχουν κάτι κοινό και αν κάτι τι επιβεβαιώνουν τα πραξικοπήματα του 1967 και 1974, η εισβολή του 1974, το σχέδιο Ανάν και τα Μνημόνια Ελλάδας-Κύπρου, είναι η διαρκής, σοβαρή απειλή κατά της εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας του ελληνικού λαού και οι κοινωνικές της συνέπειες. Αριστερά που δεν θέλει/μπορεί να το αντιληφθεί δεν είναι αριστερά και δεν θα έχει κανένα μέλλον.

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύτηκε θεαματικά στις εκλογές του 2012, αλλά δεν τις κέρδισε; Γιατί έκτοτε γνώρισε στασιμότητα και ελαφρά κάμψη;

Ικανοποιητική απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι τελείως ζωτική για την επιτυχία, αν όχι επιβίωση της αριστεράς. Μάταια όμως θα την αναζητήσετε στα πολυσέλιδα ντοκουμέντα των «οργάνων», τα «κείμενα συμβολής» των «τάσεων», τις τοποθετήσεις των στελεχών. Μέχρι στιγμής, φοβούμεθα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρήκε ικανοποιητική ερμηνεία της ιστορίας του!

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.182 επιπλέον λέξεις