Ο Κωνσταντίνος Παρθένης (1878-1967) είναι αναμφισβήτητα ο σημαντικότερος Έλληνας ζωγράφος του 20ού αι. Κατόρθωσε να συνδυάσει την ελευθερία της μοντέρνας τέχνης με την ελληνική πνευματικότητα, αξιοποιώντας τα διδάγματα της αρχαίας και βυζαντινής κληρονομιάς. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ενώ σπούδασε ζωγραφική στη Βιέννη πλάι στον μυστικιστή Ντίφφενμπαχ, παράλληλα μάλιστα έπαιρνε μαθήματα μουσικής. Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1903 και αχολείται με την αγιογραφία (Άγιος Γεώργιος, Πόρου).
Από το 1909 ως το ’14 ζει στο Παρίσι όπου μυείται στον μεταΐμπρεσσιονισμό συμμετέχοντας σε εκθέσεις και λαμβάνοντας βραβεία (πρώτο βραβείο 1910 “Η Πλαγιά“, πρώτο βραβείο 1911 “Ο Ευαγγελισμός“). Εγκαθίσταται στην Κέρκυρα και δίνει αγώνα με το Νικόλαο Λύτρα και άλλους για την ανατροπή του συντηρητικού ακαδημαϊσμού των Αθηνών. Αγιογραφεί τον Άγιο Αλέξανδρο Παλαιού Φαλήρου και η φήμη του εξαπλώνεται, ενώ το ’37 λαμβάνει το χρυσό βραβείο της Διεθνούς Έκθεσης των Παρισίων για το έργο του “Ο Ηρακλής μάχεται με τις Αμαζόνες“.
Με τον μεσογειακό…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 421 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 