Το απόγευμα της Παρασκευής πριν του Λαζάρου, αφού αποχαιρετούσαμε το δάσκαλο, άρχιζαν οι πασχαλινές διακοπές. Τα κορίτσια ξεχυνόμασταν στους κήπους, στα χωράφια και τα ρέματα και μαδούσαμε ό,τι λουλούδι βρίσκαμε για να στολίσουμε το καλάθι για το Λάζαρο. Οι γιαγιάδες φυλούσαν καρτέρι στις αυλές μην τύχει και κόψουμε τα ανθισμένα λουλούδια -καμάρι κάθε νοικοκυράς. Έτυχε χρονιά να στολίσουμε το καλάθι μόνο με σπάρτα.
Το καλάθι για το Λάζαρο δεν ήταν κανένα μικρό καλαθάκι σαν κι αυτά που κυκλοφορούν σήμερα στο εμπόριο-μικρά και στολισμένα τις περισσότερες φορές-αλλά καλάθια που τα χρησιμοποιούσαμε για κάθε δουλειά του σπιτιού, ίσαμε με το μπόι μας μερικές φορές. Τα στολίζαμε σουρουπώνοντας για να τα πάρει η ψύχρα της νύχτας για να μη μαραθούν τα λουλούδια και τα κρεμούσαμε έξω στην κληματαριά και περιμέναμε το ξημέρωμα.
Δείτε την αρχική δημοσίευση 291 επιπλέον λέξεις