Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ομάδας , πάνω από…..
44% του πληθυσμού είχε το 2013 εισόδημα κάτω από ένα σταθερό όριο φτώχειας ,το οποίο τη χρονιά που πέρασε ισοδυναμούσε με 665 ευρώ κατά κεφαλήν τον μήνα και 1.397 ευρώ για ζευγάρι με δύο παιδιά. Παράλληλα, το 14% του πληθυσμού το 2013 είχε εισόδημα κάτω από αυτό το ελάχιστο κόστος αξιοπρεπούς διαβίωσης (το όριο ακραίας φτώχειας), έναντι μόλις 2% το 2009.
Ανάμεσα στα συμπεράσματα της εν λόγω έρευνας, διαπιστώθηκε ,πέραν των πολιτικών λιτότητας των τελευταίων ετών, η αδυναμία του κράτους πρόνοιας να συγκρατήσει την κοινωνική κατάρρευση οφείλεται στην έλλειψη στόχευσης και αποδοτικής χρήσης πόρων που το διέκρινε ήδη πριν από την κρίση.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε κρίσιμα μέτωπα, αντί να αυξηθεί η εισοδηματική στήριξη προς τους ανέργους –από τους πιο αποδοτικούς τρόπους τόνωσης της ζήτησης– μειώθηκε. Η μέγιστη επιτρεπτή διάρκεια επιδότησης με το τακτικό επίδομα ανεργίας, για παράδειγμα, μειώθηκε στις 450 ημέρες ανά τετραετία το 2013 και θα μειωθεί περαιτέρω, στις 400 μέρες, φέτος, σύμφωνα με την Ομάδα Ανάλυσης Δημόσιας Πολιτικής. Το ύψος του επιδόματος μειώθηκε δραστικά, από 454 σε 360 ευρώ τον μήνα, μαζί με τη μείωση του κατώτατου μισθού (τον Οκτώβριο το έλαβαν 125.306 άνεργοι, από σύνολο 1.345.387).
Τέλος, εξίσου πενιχρό είναι και το βοήθημα ανεργίας αυτοαπασχολούμενων, που καταβάλλεται από τον Απρίλιο του 2013, με εξαιρετικά αυστηρούς όρους (μεταξύ των οποίων είναι και η πλήρης εξόφληση του ασφαλιστικού φορέα)
Oxtapus 