Τώρα πια δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Απευθύνομαι σε όσους ακόμα θέλετε να ελπίζετε πως υπάρχει ελπίδα γι΄αυτόν τον τόπο… Ελπίδα υπάρχει ναι, αλλά όχι με τον τρόπο που εσείς ελπίζετε! Κι όσο εσείς ελπίζετε με τον λάθος τρόπο, ελπίδα δεν υπάρχει!
Μέχρι και χθες υπήρχαν έστω και ελάχιστοι ιδεαλιστές, που πίστευαν ότι έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, η Δημοκρατία θα θριαμβεύσει στο τέλος.
Ότι υπάρχουν και πολιτευτές που πιστεύουν στο σύνταγμα και τα στεγανά που το προστατεύουν, στον κανονισμό της Βουλής, στους νόμους του κράτους…
Αλήθεια τι Δημοκρατία είναι αυτή που σκοτώνει τους πολίτες της, που τους κατακρεουργεί με το βαμβάκι; Που δεν τους θεωρεί ισότιμα μέλη ενός κράτους, αλλά δούλους;
Δεν υπάρχει Δημοκρατία, δεν υπάρχουν θεσμοί, όλα έχουν γίνει λάστιχο τώρα πια, το κάθε κόμμα το τραβάει ανάλογα με τις ανάγκες του…
Μέχρι και τις έννοιες αλλάζουμε, η δυσπιστία γίνεται εμπιστοσύνη,ο απών γίνεται παρών, η άρνηση γίνεται κατάφαση…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 509 επιπλέον λέξεις
