Εντάξει, ρε φίλε! Δεν τον γουστάρεις τον Τσίπρα. Δικαίωμά σου. Δεν σου φαινόταν. Για πολύ κάργα αντιμνημονιακό σε έκοβα, αλλά, είπαμε, δικαίωμά σου. Όχι όμως και να λες «ανάσα ζωής στην κυβέρνηση η πρόταση δυσπιστίας». Όχι και ανάσα ζωής!
Δηλαδή, τι; Της την είχες στημένη εσύ της κυβέρνησης από το μπλογκ σου (το νου σας εσείς στο τι σπέρνει ο καθένας!), είχες μετρήσει τα κουκιά καλύτερα, είχες βρει πιο κατάλληλη ημερομηνία, αλλά σε πρόλαβε ο Τσίπρας και σου τη χάλασε; Σου την έσπασε, και καλά, που σου έδεσε τα χέρια για έξη μήνες; Έπρεπε να σε ρωτήσει πρώτα; Και τώρα τσαντισμένος εσύ, προδομένος από τις περιστάσεις δεν ξέρεις τι να κάνεις; Θλίβεσαι που είσαι πάλι αναγκασμένος να περιμένεις; Ενώ, αν…
Ενώ, αν… τι; Ποια ήταν αυτή η δική σου ημερομηνία η περίφημη; Γιατί δεν μας τη λες και μας, να κανονίσουμε το πρόγραμμά μας; Ποια είναι αυτά τα κουκιά τα δικά σου που…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 608 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 