Τον φασισμό δεν τον ανδρώνει μόνον η φτώχεια που προκαλεί η άφρων πλουτοκρατία (τώρα διά της κρίσης, άλλοτε διά της διαφθοράς και της απαξίωσης της δημοκρατίας), τον ανδρώνει και η επί μακρόν καθιέρωση της πλουτοκρατίας ως της όλο και πιο ισχύουσας δύναμης στη δημοκρατία.
Ετσι εξηγείται, νομίζω, το γεγονός ότι σε χώρες που δεν βρίσκονται σε κρίση εμφανίζονται επίσης σε άνοδο ακροδεξιά κόμματα, είτε διατηρούν τον κινηματικό χαρακτήρα τους, είτε έχουν ήδη γίνει συστημικά (Αυστρία, Ιταλία, Νορβηγία, Ολλανδία και αλλού).
Οταν το κράτος βρίσκεται επί μακρόν στα χέρια της Δεξιάς, είτε«εκσυγχρονιστικής» και νεοφιλελεύθερης, είτε συντηρητικής ακόμα και αντιδραστικής, τότε και η κοινωνία μετατοπίζεται πιο δεξιά, γίνεται πιο «καθεστωτική». Το φαινόμενο αυτό εντείνεται όταν η Αριστερά (ή η θεωρούμενη ως αριστερά) προσχωρεί στη δεξιά στρατηγική διακυβέρνησης, όπως το SPD στη Γερμανία, οι Σοσιαλιστές στη Γαλλία, η Κεντροαριστερά στην Ιταλία…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.297 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 