Του Μιχάλη Μιχελή
Ρητορικό, αλλά προς χάρη των ιστορικών συγκρίσεων, εύλογο το ερώτημα:
Αν υπήρχαν Πράσινοι ως κόμμα στο τέλος του Παγκοσμίου Πολέμου, θα επικροτούσαν ή θ’ απέρριπταν τη ρήψη των ατομικών βομβών στην Ιαπωνία;
Διότι η αμερικανική πολιτική της εποχής εκείνης, δικαιολογώντας την άσκοπη (και αποτρόπαια συγκεκριμένη ενέργεια), αποφάνθηκε ότι η βιαιότητά της, τελικά βοήθησε να τελειώσει μια ώρα γρηγορότερα ένας αιματηρότατος πόλεμος (εκείνος του Ειρηνικού), που επέβαλε ένα δικτάτορας (Χίρο Χίτο) και ο εθνικιστικός μιλιταρισμός των Ιαπώνων.
Δείτε την αρχική δημοσίευση 425 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 