Η ετοιμαζόμενη πολεμική εμπλοκή των Δυτικών δυνάμεων στη φλεγόμενη Συρία θυμίζει τον τρόπο επέμβασης των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Ιράκ: και τότε είχε χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία το χημικό οπλοστάσιο του Σαντάμ Χουσεϊν, το οποίο όμως δεν βρέθηκε ποτέ μετά την εισβολή και την ακολουθήσασα πολύχρονη κατοχή. Η εισβολή και ο διαμελισμός του Ιράκ δεν υπαγορεύθηκε ασφαλώς από ανθρωπιστικά κριτήρια, ή από συμπόνια για τους καταπιεζόμενους Ιρακινούς. Με παρόμοιο τρόπο οι Ταλιμπάν και ο τζιχαντισμός στο Αφγανιστάν τροφοδοτήθηκε επί μακρόν από τις ΗΠΑ, έως ότου υποδειχθούν ως μέρη του άξονα του Κακού.
Στη Συρία τα περί τις 200.000 θύματα του χαοτικού πολέμου μαρτυρούν περί της αμφίπλευρης θηριωδίας καθεστωτικών και τζιχαντιστών, και για τη μοίρα λιβανοποίησης που περιμένει τον μαρτυρικό λαό. Το αίμα υψώνεται ανάμεσα στις ποικίλες θρησκευτικές και μειονοτικές ομάδες, έτσι που καθιστά αδύνατη τη συμβίωσή τους στο μέλλον. Μεγαλύτερα θύματα οι μη φανατικοί Αραβες, χριστιανοί ή μουσουλμάνοι· οι…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 293 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 