Συγνώμη κ. Κοσκωτά
Του Γιάννη Βαρουφάκη
Μια φορά κι έναν καιρό, ένας εγχώριος παγαπόντης σκέφτηκε όχι ο Μαρξ είχε σχεδόν δίκιο. Πήρε τη ρήση του Καρλ ότι «το έγκλημα διάρρηξης μιας τράπεζας δεν συγκρίνεται με το, κατά πολύ χειρότερο, έγκλημα της ίδρυσης μιας τράπεζας» και την προέκτεινε στη βάση μιας απλής σκέψης: Γιατί να ιδρύσω μια τράπεζα, κάτι που απαιτεί κεφάλαια που δεν διαθέτω, και δεν αγοράζω μια υπάρχουσα τράπεζα, χρησιμοποιώντας χρήματα άλλων, που έχουν συμφέρον να έχουν πρόσβαση σε μια τράπεζα, την οποία ναι μεν θα διοικώ εγώ, αλλά η οποία θα είναι «ανοιχτή» στα δικά τους επιχειρηματικά και πολιτικά σχέδια, χωρίς καν οι ίδιοι να εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες;
Ενθουσιασμένος με τη σύλληψη αυτή, προχώρησε στην αγορά μίας από τις σχετικά μι-κρότερες τράπεζες της επικρά¬τειας. Με το που πέρασε η ιδιοκτησία στα χέρια του, ο καλός αυτός κύριος άλωσε τα ταμεία της, χρηματοδοτώντας άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες – με ιδιαίτερη…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 909 επιπλέον λέξεις
Oxtapus 