Μόνο Μια Άγια Νύχτα

Dimitris Manousakis

Βαρύτητα. Ω βαρύτητα δεν με αφήνεις να πετάξω. Να πάρω ένα έλκυθρο και να φύγω φορτωμένος με δώρα. Στα παιδιά θέλω να πάω να τα μοιράσω.

Βαρύτητα με τραβάς με δύναμη στο χώμα και τα πόδια μου πονούν από το βάρος μου. Πονάει και η καρδιά μου καθώς χτυπά χωρίς το κτύπο να τον ακούει κάποιος.

Βαρύτητα πόσο με κρατάς σαν ένα φυλακισμένο, αθώο, δέσμιο μες στο κελί της ασφυξίας. Να είμουν ένα πουλί να πετούσα στον ουρανό. Να είμουν αγάπη να μοιραζόμουν σαν το ψωμί στο γιορτινό τραπέζι.

Μα μη νομίζεις πως κι η φυλακή είναι ικανή να μου στερήσει το όνειρο. Σε ξεγελώ, βαρύτητα, δεν είσαι θεά, δεν είσαι παρα μόνο μια δύναμη που κατανικιέται με τη σκέψη, με το όνειρο με την επιθυμία. Με την αγάπη. Σέρνω τις αλυσίδες που με κρατάς δεμένο κι απογειώνομαι με τη θέληση της χαράς που μου χαρίζει η σκέψη. Πάω τα…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 247 επιπλέον λέξεις